Tot in de 19e eeuw

was naakt zwemmen

nog algemeen geaccepteerd.

Vanaf de vijftiende eeuw zijn vrouwen zich gaan bedekken bijhet baden.

In de achttiende eeuw droegen vrouwen een hemt bij het baden.

Mannen bleven tot aan het eind van de
negentiende eeuw vaak naakt. Als mannen echter
in een luxe badplaats kwamen, moesten ze een badpak aan.

 Mannen zwommen naakt,
maar vrouwen droegen een alles bedekkend flanellen badkostuum.

Nog tot in de twintigste eeuw zwommen jongens voor de
pubertijd overwegend volledig naakt. Kerkelijke Jongens jeugdbewegingen en padvinders
en zeeverkenners zwommen verplicht naakt. Tot in de tweede wereldoorlog.

Van Wikipedia

**************************************************************************************************

Vroeger zwom men per definitie naakt:

een oase van onbevangenheid in tijden van grootse preutsheid.

Tot ver in de 19de (en soms ook 20ste) eeuw was naaktzwemmen een pleonasme: zwemmen deed men per definitie naakt, zij het op voor mannen en vrouwen gescheiden stranden. Het is verleidelijk om daarin het bewijs te zien van een minder krampachtige omgang met het blote menselijk lichaam dan de onze, maar nee: naaktzwemmen was direct ook de enige activiteit waarbij het tonen van onbedekte huid werd getolereerd. Een blote enkel, om maar iets te noemen, gold in veel westerse landen tot ver in de 20ste eeuw als zeer gewaagd. Skinnydippen was een oase van onbevangenheid in een alomvattende woestijn van preutsheid.

UIT DE VOLKSKRANT ONLINE

Kinderen op het strand - Joaquín Sorolla y Bastida (1910) Beeld RV - Museo Nacional del Prado, Madrid